Stare Forum Rzeczypospolitej Eskwilińskiej

Wysłany: Czw 17:50, 10 Mar 2011

Vestram Excellentiam President!
Princeps Senatus!
Senatores!

Poczytuję sobie za zaszczyt, że parlament powierzył mi zadanie sformowania rządu. Nie ukrywam, że służba Eskwilinii na stanowisku Przewodniczącego Rady Rządowej była moim pragnieniem od zawsze; w naszym kraju bowiem jak nigdzie sprawdza się porzekadło: „Jeśli chcesz, by coś było zrobione porządnie – zrób to sam.” Nie chcę rzecz jasna, by zabrzmiało to, broń Boże, jak krytyka poprzedniego premiera. Marcinie, chciałbym z tego miejsca podziękować Ci za pracę na rzecz Ojczyzny, jako szef rządu i ministerstwa, które bez przesady można nazwać najbardziej pracochłonnym. Muszę jednak powiedzieć, że odkąd po raz pierwszy zostałem posłem i ministrem, posiadałem pewną wizję Eskwilinii. Wizji tej nikt w moim zastępstwie nie wprowadzi w życie, zatem muszę zająć się tym osobiście i stąd moja chęć, by zasiąść w fotelu premiera. Służyć Ojczyźnie i zmieniać ją zgodnie ze swym sumieniem – oto mój cel.
Nim jednak przejdę do szczegółów wspomnianej przed momentem wizji i poproszę Wysoką Radę o wotum zaufania, skieruję kilka słów do moich ministrów.
Przed wami okres wytężonej pracy. Wiele jest do zrobienia, rzekłbym nawet: bardzo wiele. Ostatnimi czaysy o paru sprawach pomyślano, o kilku powiedziano, ale nie da się ukryć, że Rzeczpospolita drepcze w miejscu. Zgadzając się, by objąć urząd ministra, wyrażacie także zgodę na to, że będziecie najciężej pracującymi osobami na Wyspie. Wbrew temu, co powiedziałem nie uda mi się zrobić wszystkiego samodzielnie, choć proszę mi wierzyć – chciałbym. Dlatego tym bardziej zależeć mi będzie na waszej aktywności. Jeżeli mógłbym mieć jakieś zastrzeżenie do mojego poprzednika to właśnie to: ministrowie byli zbyt rzadko dyscyplinowani. Zostaliście wybrani na ministrów Rzplitej właśnie dlatego, że wyborcy uznali, że podołacie zadaniu. Tego zaufania nie możemy zawieść!
Przejdę jednak do rzeczy. Moje cele, jako Przewodniczącego Rady Rządowej, już sformułowałem. Nadmienię jeszcze, że niedługo wydam rozporządzenie, które ożywi Korpus Służby Cywilnej. Chciałbym, aby donowie ministrowie w krótkim czasie osiągnęli stopień referenta w strukturze KSC. To dotyczy także mnie, szefa Ministerstwa Kultury i Oświaty Publicznej.
Co zaś tyczy się MKiOP – zadania są niezmienne. „Poczet władców Eskwilinii”, RockEsq II. Być może uda nam się jeszcze wziąć udział w Our Sound – Micronation Song Contest. Kiedy tylko JE Prezydent podpisze konwencję OPM o tytułach i stopniach naukowych nabierze też tempa proces aktywizacji Uniwersytetu.
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych to ministerstwo, do którego pracy w ostatnich miesiącach mam najwięcej zastrzeżeń. Dlatego też don Velicky, nie ukrywam, nie będzie narzekał na brak zadań. Wdrożenie programu dla przemysłu zbrojeniowego, spis powszechny, inwentaryzacja armii, stworzenie mediów publicznych i przygotowanie projektu zmiany Ustawy o Siłach Zbrojnych – to tylko niektóre kwestie do załatwienia.
Ministerstwo Gospodarki pod wodzą dona Marcina Wilczyńskiego działa bez zarzutu, choć martwi brak postępu w pracach nad systemem gospodarczym. Należy zastanowić się czy symulacja wolnorynkowej gospodarki jest nam rzeczywiście potrzebna.
Konstytucja jasno określa podległość MSZ – jest to urząd podległy prezydentowi. Będę jednak naciskał na dona Khadila, by jak najszybciej rozwiązał sprawę Osterii/Estonii, a także zacieśnił związki z Księstwem Sarmacji. Zastanawia też sytuacja w Wurstlandii – być może nie wszystko jeszcze stracone?
Jak bumerang powraca temat zmiany Konstytucji. Założenia takiej zmiany zostały w gronie Stronnictwa Narodowego już przedyskutowane. Uważam, że zasadne byłoby w tej kwestii (po zakończeniu Ogólnonarodowej Debaty Konstytucyjnej) zwołanie Rady Państwa.
Drogą do rozwoju kraju jest praca. Był czas, kiedy Rady Narodowa zawstydzała Radę Rządową swoją aktywnością – mam na myśli Radę III kadencji. Zaręczam, że pod moim zarządem rząd będzie w stanie nadać sprawom w kraju nowy bieg.
Naszym nadrzędnym zadaniem jest praca dla kraju. Tylko tyle i aż tyle. Proszę, by mając to na względzie, Wysoka Rada udzieliła Radzie Rządowej votum zaufania.

Gratias Ago.

Wysłany: Pią 14:20, 11 Mar 2011

Prystor wstał z miejsca pierwszy i zaczął głośno klaskać. Wszyscy zgromadzeni poszli w jego ślady. Kiedy owacje ucichły, wziął głęboki oddech.

Otwieram głosowanie. Kto jest za udzieleniem wotum zaufania gabinetowi dona Havelocka Jaskoviakusa, kto jest przeciw, a kto wstrzymuje się?
Głosowanie potrwa do poniedziałku 14 marca, do godziny 19.

Wysłany: Pią 21:02, 11 Mar 2011

Cum maximo gaudio (z największą radością) - uti rogas.

Gratuluję zgrabnego expose don Havelocku.

Wysłany: Sob 11:16, 12 Mar 2011

Uti rogas!

Wysłany: Sob 14:21, 12 Mar 2011

uti rogas!

Wysłany: Wto 22:32, 15 Mar 2011

za.

Wysłany: Śro 14:59, 16 Mar 2011

Głosowanie zakończone.

Wyniki:

obecnych: 5
nieobecnych: 0
za: 4
przeciw: 0
wstrzymało się: 1

Rada Narodowa udzieliła wotum zaufania gabinetowi Havelocka Jaskoviakusa.